We noemen huisdieren niet voor niets gezelschapsdieren. Ze zorgen voor aandacht en gezelschap, belangrijke menselijke behoeften. Maar in hoeverre kunnen wij huisdieren verstikken met onze menselijke aandacht, waardoor het dier niet dierwaardig kan leven, gezien zijn eigen soort?
Als je een dier in huis wilt nemen, zorg dan dat je meer dan één dier van een soort neemt. Dus twee katten of twee honden of twee konijnen, zodat ze een gelijke bij zich hebben. Voor hun ontwikkeling is dat van essentieel belang. Dan is het belangrijk om ze de ruimte en leefomgeving te bieden die ze nodig hebben in hun natuurlijke bewegingsritme. Het is daarom dieronwaardig om een konijn dat normaal gesproken leeft in een uitgestrekt terrein, te huisvesten in een klein konijnenhok. Een konijn dient naast een nachthok ook te beschikken over een buitenruimte waar het kan rennen, springen, graven en lekker grazen. Kun je dat niet bieden, dan kun je beter geen konijnen nemen. Een alternatief is het adopteren van een konijn op een kinderboerderij. Ook honden moeten buiten kunnen rennen. Dus als je niet in de gelegenheid bent om je hond driemaal daags uit te laten kun je beter geen hond nemen.
Bewegingsvrijheid
Er zijn diersoorten die zich gedeeltelijk ‘opofferen’ voor mensen, met name richting kinderen die basisbehoeften als aandacht en geborgenheid missen. Die dieren zijn extra knuffelbaar en toegenegen aan kinderen om hun warmte te geven. Maar als dieren behandeld gaan worden als mensen en te sterk op mensen gaan lijken, dan gaat het mis. Met name dieren waarvan een sterk aanpassingsgedrag verwacht wordt, zijn veelal moe van de aanpassingen die ze dienen te maken om voor de mens bekoorlijk te zijn. Dat maakt dat ze op een dieper niveau vereenzamen. Dieren hebben net als mensen de behoefte aan een doorleefd ‘uitgestrekt’ bestaan. Dat wil zeggen de behoefte om op een natuurlijke fysieke wijze (maximale) ruimte in te nemen om zich helemaal comfortabel te voelen in hun lichaamsaard, waardoor hun ‘innerlijk zijn’ beantwoord wordt.. Veel dieren hebben te weinig bewegingsvrijheid en leven te benauwd om zich dierwaardig te voelen. Een konijn of cavia in een hok gaat vaak aan eentonigheid ten gronde. We staan er vaak te weinig bij stil dat we een dier werkelijk afhankelijk maken van onze aandacht en dat een dier te weinig prikkels krijgt om zichzelf te vermaken of zichzelf op een natuurlijke manier bijzonder te achten. Een dier dat zichzelf is heeft een diep aanvaardingsniveau, maar een dier dat de hele dag door in een radje of kooitje rondjes loopt wordt daar horendol van. Het bewegingsritme raakt sterk verstoord. Dit is geen natuureigen gedrag. Dat kinderen van alles aan dieren beleven is begrijpelijk, evenals dat sommige dieren zich daar ook echt aan geven. Een dier heeft ook zelf veel aan een kind dat met grote empathie met dieren omgaat, maar als dat wegvalt blijft een verweesd dier achter.
Huisdieren activeren ontspanning tijdens de nachtrust
In huizen waar huisdieren overnachten, slapen mensen vaak beter. Het heeft meerdere aspecten en voor de verschillende huisdieren een andere doorwerking. Een hond is waakzaam en maakt de menselijke slaper geruster, omdat deze weet dat wanneer er iets aan de hand is, de hond hem dan wakker zal maken. Katten hebben een diepe slaap nodig als herstelvermogen voor hun dagelijkse alertheid, en dat maakt dat hun energieveld dat ze daarmee creëren ook verdiepte rust overbrengt aan de verzorgers van het dier. Marmotten maken een licht snorrend geluid dat een lichte resonantie veroorzaakt, hetgeen kinderen in hun slaap een verdiepte rust geeft om in die resonantie hun gedachten uit te schakelen. Hamsters hebben een minder gunstige uitwerking. Ze zijn overdag uiterst bedrijvig en laden hun oplaadstation ’s nachts weer op met kortdurende slaapjes, afgewisseld door oprispingen en een monter gevoel, dat vervolgens weer afzakt tot verdiept slapen of uitrusten. Deze onrust gaat op kinderen over. Hetzelfde geldt voor kinderen die muizen houden. Muizen vertonen oprispend gedrag, met als gevolg dat ze uit en te na van richting veranderen. Het zijn sterke waarnemers die plotsklaps weer in beweging komen. Kortom niet bevorderlijk voor de nachtrust. Vogeltjes in kooien vertonen veel ‘uitkijkgedrag’, het worden kijkers in plaats van vliegers. Veel kooien worden ’s nachts donker gemaakt door er een kleedje overheen te leggen waardoor ze gaan slapen. Vogels gaan niet zomaar overdag slapen dat is heel ongewoon, maar ’s nachts kennen ze een diepe slaap als ze weten dat ze in een veilige omgeving zijn. Omdat ze in een kooi niet aangetast worden door bijvoorbeeld roofdieren, bevordert het ook indirect het slaapgedrag van de eigenaar.
In het algemeen bevorderen huisdieren het slaapgedrag, omdat ze de ontspanning activeren. Het sterkst is dit bij honden, katten en marmotten.
Genezende eigenschappen van poezen
Katten zijn sterk gevoelig voor magnetische velden. Ze voelen disbalans in het energiesysteem van mensen en zijn in staat de energiebalans te herstellen door zich spinnend op hen neer te vleien. Ze stretchen zich uit over het lijf waarbij ze met hun pootjes en lijf de chakra’s (energiecentra) verbinden. Ze slapen graag bij de voeten of de buikholte van mensen. Dat doen ze ook voor zichzelf, want daarmee versterken ze hun eigen energieveld. Door op deze basisgebieden te liggen, balanceren ze indirect ook degene bij wie ze liggen, door meer grondtonen aan te brengen in het aurasysteem. Doordat ze die grondtonen bij de mens op een dieper niveau opwekken, verdiept de ademhaling en door het dieper doorademen versterkt dat weer hun elektrisch veld. Verder is bekend dat katten emoties aanvoelen en bijvoorbeeld bij verdriet troost kunnen bieden door contact te maken en zich neer te vleien op de schoot of de hartstreek.
Dilemma’s
Buiten het huiselijk leven is vrij en frank gedrag van dieren op basis van hun natuurlijke eigenheid normaal. Dan zie je bijvoorbeeld een hond uitgelaten rennen en katten die op jacht gaan naar een prooi. De band die mens en dier hebben opgebouwd, maakt dat ze daarna weer naar huis terugkeren. Verder maakt ook het voedergedrag afhankelijk. Dieren die het buitenleven missen, verliezen delen van hun natuurlijke aard. Wanneer een mens uit dierenliefde het dier een eigen bestaan gunt, dan schept hij vrije ruimte voor het dier, de mogelijkheid om meer diereigen te bewegen en de mogelijkheid om zelf voedsel te vergaren. Dat levert echter ook dilemma’s op. Katten jagen op muizen, maar ook op vogels. Vanuit de natuurbescherming wordt hier herhaaldelijk op gewezen. Het gaat om honderdduizenden vogels per jaar die door katten gegeten worden. Is dat een natuurlijk gevolg dat we moeten accepteren of heb je daar als huisdiereigenaar een verantwoordelijkheid in door bijvoorbeeld de kat een belletje om te doen? Katten houden van spelen en doden dieren veeleer vanuit een speelinstinct en zien dieren niet als een soort lustobject of een voedselbron. Dit onderscheid kan gemaakt worden in het afwegen of je de kat zijn gang laat gaan, dan wel dat je specifieke maatregelen moet nemen. Veel katten zijn overvoerd, zodat ze niet verder komen dan met het vogeltje te spelen tot het dood is en daarna is hun aandacht over. Ze hebben geen zelfbelevingsgevoel om het dier te nuttigen en hebben geen besef van wat hun speelgedrag met de muis doet. Bij katten die uit speelgedrag op vogeltjes jagen, is een ‘speelgoedmuis´een goede afleiding. Een kat houdt ervan om zijn pootjes ergens op te zetten en te drukken. Een soort rubber balletje met water erin, dat er bij drukken uitspuit is een ideaal speeltje voor een kat.
Voor dieren is het van levensbelang om vrije lucht, insecten of wat dan ook op te merken in de vrije buitenruimte. Daardoor staan ze meer in contact met kosmische aangelegenheden. De getijden, de maanstanden, de luchtveranderingen en de weersgevoeligheden maken ze dan van dichtbij mee.
Vaak is er veel meer mogelijk voor huisdieren dan dat hun baasjes opmerken. De kunst is om de juiste balans te vinden tussen de behoeften van de dieren en de behoeften van huisgenoten. Voorkom daarbij dat je de dieren menselijke eigenschappen en menselijk gedrag toedicht. Pas dan zijn ze van grote betekenis voor de mens.
Gezelschapsdieren – Inspiraties van Marieke de Vrij – 2013