Agenda

De relatie die wij hebben met onze dieren is wederkerig. We kiezen ze meestal uit op basis van emotie en houden ze op een manier waarvan wij denken dat het goed is.
Maar de wijze waarop wij met ze omgaan doet, vaak onbewust, ook iets met het dier. We behandelen dieren meestal vanuit ons menselijk perspectief.
Willen we een dier werkelijk begrijpen, dan kan dat alleen door ons te verdiepen in het perspectief van het dier. Wij geven handvatten.

We hebben een gevarieerd interactief programma. Aan bod komen inspiraties van Marieke de Vrij en we werken met systemische mens-dier opstellingen.

Bij een dieropstelling brengt een vraagsteller een vraag in over zijn/haar dier of de relatie van een dier met een specifieke persoon of een ander dier. De opstelling kan betrekking hebben op huisdieren, landbouwdieren of paarden, maar ook op dieren in de natuur. De begeleider van de opstelling scherpt de vraag aan en vraagt de vragensteller om representanten te kiezen en op te stellen voor het dier en andere relevante zaken of personen.

De relatie die wij hebben met onze dieren is wederkerig. We kiezen ze meestal uit op basis van emotie en houden ze op een manier waarvan wij denken dat het goed is.
Maar de wijze waarop wij met ze omgaan doet, vaak onbewust, ook iets met het dier. We behandelen dieren meestal vanuit ons menselijk perspectief.
Willen we een dier werkelijk begrijpen, dan kan dat alleen door ons te verdiepen in het perspectief van het dier. Wij geven handvatten.

We hebben een gevarieerd interactief programma. Aan bod komen inspiraties van Marieke de Vrij en we werken met systemische mens-dier opstellingen.

Bij een dieropstelling brengt een vraagsteller een vraag in over zijn/haar dier of de relatie van een dier met een specifieke persoon of een ander dier. De opstelling kan betrekking hebben op huisdieren, landbouwdieren of paarden, maar ook op dieren in de natuur. De begeleider van de opstelling scherpt de vraag aan en vraagt de vragensteller om representanten te kiezen en op te stellen voor het dier en andere relevante zaken of personen.

Ongewild word je vroeg of laat geconfronteerd met een naderend afscheid van een huisdier. Als gevolg van een hechte wederzijdse band is afscheid nemen bij ernstige ziekte of ouderdom een emotioneel gebeuren. Als verzorger wil je ook in die laatste fase het beste voor je dier. Rond het overlijden van huisdieren is een bloeiende rouwcultuur ontstaan waarbij niet alleen het overleden dier centraal staat, maar steeds vaker ook de eigenaar. De vraag is wat in het belang van het dier én de mens de juiste keuzes zijn.

Bij een dieropstelling brengt een vraagsteller een vraag in over zijn/haar dier of de relatie van een dier met een specifieke persoon of een ander dier. De opstelling kan betrekking hebben op huisdieren, landbouwdieren of paarden, maar ook op dieren in de natuur. De begeleider van de opstelling scherpt de vraag aan en vraagt de vragensteller om representanten te kiezen en op te stellen voor het dier en andere relevante zaken of personen.

Ook houders van hobbydieren worden geconfronteerd met maatregelen als gevolg van besmettelijke dierziekten. De verschillende varianten van de hoog pathogene aviaire influenza en de daaraan verbonden ophokplicht zijn een jaarlijks terugkerend verschijnsel aan het worden. Mond en klauwzeer (MKZ) en Q-koorts liggen op de loer en worden nog steeds gevreesd. Een nieuwe dreiging is de Afrikaanse varkenspest (AVP) die al is vastgesteld bij wilde zwijnen in Oost-Europa en in Belgie.

Inleiding
De stikstofproblematiek en de daaruit voortkomende consequenties zijn een mooie gelegenheid om de veehouderij duurzaam in te richten. Een toekomstbestendige veehouderij rust op 7 pijlers: een gezonde bodem, regionaal gesloten kringlopen, natuurontwikkeling op de boerderij inclusief, respect voor dierenwelzijn, directe contacten met de consument, sociaal-educatieve activiteiten en voldoende inkomen voor de boer.
De directe lijnen met de consument kunnen van velerlei aard zijn, zoals een boerderijwinkel waar je levensmiddelen koopt, kamperen bij de boer, wonen in een seniorenwoning op de boerderij, tijdelijk verblijven op een zorgboerderij, volkstuintjes bij de boer, dierenpensions, mede-eigenaar worden van een herenboeren-coöperatie, en nog heel veel meer. Ontmoetingen op de boerderij dragen bij aan meer wederzijds begrip. Niet het saneren van veehouderijbedrijven als doel stellen, maar eerder een verdubbeling van het aantal bedrijven. Uiteraard kleinere bedrijven met een menselijke en diervriendelijke maat! Er zijn al voldoende initiatieven die bewijzen dat het bedrijfseconomisch haalbaar is.

Dierenwelzijn komt steeds meer in de verdrukking door problemen die grotere prioriteit krijgen, zoals de stikstofcrisis. Boerenprotesten maken duidelijk dat voor veel veehouders de maat vol is. Onduidelijkheden over toekomstig beleid, opgedrongen regelgeving en technische verbeteringen die geen echte zoden aan de dijk zetten versterken dit. Daarnaast vinden ze het niet terecht om als enigen de zwarte piet toegespeeld te krijgen. De agribusiness ondersteunt hun protestacties en hamert op het belang van economische gevolgen bij inkrimping van de veestapel. Ook burgers krijgen in toenemende mate weerstand tegen, in hun beleving, maatschappelijk opgelegde gedragsbeperkingen.
Door de polariserende verhoudingen wordt een goed gesprek over dierenwelzijn steeds lastiger en werken radicale activistische acties averechts.